Page 154 - Multidisipliner Covid 19
P. 154

BÖLÜM  09






          Klorokinlerin kardiyak yan etkileri kardiyak aritmi, hatta Torsades de
          pointes (TdP), QT’de uzama, ventriküler ekstrasistol, ventriküler fibrilasyon,
          atrioventriküler bloklar ve Na/K/ Ca kanalları üzerinde olan etkileri şek-
          linde özetlenebilir.

          Her ne kadar Covid-19’da kısa süreli kullanım söz konusu olsa da, uzun
          vadede kalıcı hasar bırakıp bırakmayacağı belli değildir. Uzun süreli
          kullanan hastaların kalıcı hasar açısından değerlendirildiği 86 çalışmadan
          hazırlanan bir derlemede kümülatif dozla ilişkili olarak ciddi kalıcı
          hasarların olduğu gösterilmiştir (22).Toksisite gelişen 127 hastanın 3-35
          yıl (median 7 yıl) sürdürülen izlemlerinde; %85 ileti bozuklukları, %22
          ventrikül hipertrofisi, %9.4 hipokinezi, %26.8 KY, %3.9 pulmoner
          hipertansiyon, %7.1 kapak disfonksiyonu geliştiği saptanmış, tedaviyi
          bırakmak zorunda kalan 78 hastanın %44.9’unda tam iyileşme, %12.9’unda
          geri dönüşsüz bazı hasarlar ve %30.8’inde ise ölüm gerçekleştiği gös-
          terilmiştir.


          Covid-19’da klorokine bağlı akut kardiyak etkiler açısından özellikle
          dikkatli olunmalıdır. Klorokin tedavisi planlanan her hastaya bazal olarak
          12 derivasyonlu EKG çekilmesi; ritim, PR intervali, QRS süresi ve
          düzeltilmiş QT mesafelerinin değerlendirilmesi gerekir. Bazal QTc >500
          msn. (QRS ≥120 ise >550 msn), PR mesafesinde ileri derecede uzama ve
          hasta sinüs sendromu öyküsüyle birlikte trifasiküler blok gibi bulgular
          varsa ikincil nedenlerin sorgulanması ve tedavi alternatiflerinin düşü-
          nülmesi gerekir. Böyle hastalar kardiyologlar tarafından da değerlen-
          dirilmelidir.


          Tedavi başlanmış hastada ilk QTc intervali ölçümünün klorokin yükleme
          dozunun (2x400 mg) ikinci dozundan 2-3 saat sonra yapılması önerilir.
          Tedavi süresince günlük ritim, QTc intervali, PR intervali ve QRS genişliği
          izlemi yapılmalı, ayrıca kalsiyum, magnezyum ve potasyum düzeylerinin
          kontrolü, gerekirse replasmanı sağlanmalıdır. Tedavi sırasında QTc
          intervalindeki her 10 msn.’lik uzama TdP riskini %5-7 arttırır. TdP gelişeceği
          kesin olan bir QTcintervali eşiği yoktur, ancak >500 msn. veya son EKG’ye
          göre >60 msn. uzama ciddi bir risk kabul edilir. İlaç dozlarının EKG
          intervallerindeki değişimlere göre ayarlanması gerekebilir. Hastaların
          kardiyologların aktif katılımıyla izlenmesi yaşam kurtarıcı olabilir.




                                                                        153
   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159